1. در بیست و ششم سرطان/ تیر سفری به تهران داشتم برای شرکت در «همایش علمی بین المللی پیرامون جنبش عدم تعهد» که در روزهای بیست و هفتم و بیست و هشتم سرطان/ تیر با حضور کارشناسان عرصه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و رسانه ای از ایران و پانزده کشور دیگر عضو جنبش عدم تعهد برگزار شد و هدف این بود که پیشنهادهای عالمانه ای برای اجلاس سران جنبش عدم تعهد فراهم نماید که قرار است نهم و دهم سنبله/ شهریور در تهران برگزار شود. ایران که میزبان شانزدهمین اجلاس این سازمان بزرگ بین المللی است در اقدامی مناسب از 3500 نفر از کارشناسان کشورهای عضو این جنبش خواسته بود درباره جنبش مقالات علمی بنویسند تا در این همایش ارائه شود که در نهایت 600 مقاله پذیرفته شده و حدود 40 مقاله در همایش ارائه شد. جمعی هم که – همچون اینجانب - از رسانه های کشورهای عضو در همایش دعوت شده بودند فرصت یافتند که در جریان همایش سخنرانی کنند. من هم بر ماهیت جنبش عدم تعهد که بنابر انگیزه و ویژگی های شخصیتی بنیانگذاران جنبش عدم تعهد همچون جواهر لعل نهرو، احمد سوکارنو، قوام نکرومه، جولیوس نایرره و جمال عبد الناصر، به عنوان جنبشی ضد استعماری و ضد استکباری تاکید کردم که در طول بیش از نیم قرن گذشته در این زمینه تاثیراتی در روند استقلال خواهی ملت ها و کشورهای عضو داشته و البته ابرقدرت ها نیز در مقابل آن بیکار ننشسته و کوشش کرد نسل دوم و سوم سران جنبش را به خود وابسته سازند؛ بنابرین بار اصلی مسوولیت بیش از پیش بر دوش ملت ها قرار گرفت تا این زمان که به برکت انقلاب اسلامی و نهضت های بیداری در بخش عمده ای از کشورهای عضو جنبش به نظر می رسد که به ماهیت جنبش عدم تعهد یکبار دیگر باز می گردیم. همچنین بر اهمیت و نقش همگرایی رسانه ای در تحقق آرمان جنبش تاکید کردم و پیشنهاد تاسیس اتحادیه رادیو و تلویزیون های کشورهای عضو جنبش عدم تعهد را با تاکید بر رسانه های مستقل دادم. در مجموع همایش خوبی بود و فکر می کنم که در نوع خود در تاریخ جنبش عدم تعهد بی مانند بود.
در جریان سفر توفیقی هم حاصل شد که بعد از حدود ده ماه به زیارت پدر و مادر و دیگر اقربا و دوستان در تهران و قم برسم و از رایحه اماکن مقدسه هم بهره هایی ببرم.
نکته آخر درباره این سفر، تاخیر سه ساعته در پرواز هواپیمای شرکت هوایی آسمان از کابل به تهران و تاخیر 11 ساعته در پرواز هواپیمای شرکت هوایی آریانا از تهران به کابل بود که خب پیش آمد دیگه!
2. روز شنبه چهاردهم اسد، مجلس نمایندگان، وزرای دفاع و امورداخله را به سبب بی کفایتی در اقدام موثر علیه حملات راکتی از خاک پاکستان علیه ولایت کنر و وجود فساد در وزارت خانه های شان استیضاح کرد و رای عدم اعتماد داد. اگرچه رئیس جمهوری در اقدامی خلاف قانون، عبدالرحیم وردک و بسم الله محمدی را به عنوان سرپرست وزارت های دفاع و داخله منصوب کرد؛ اما امروز در اقدامی که برای من جالب و قابل ستایش بود، آقای وردک حکم سرپرستی کرزی را نپذیرفت و در جمع خبرنگاران گفت به عنوان یک شهروند معتقد به دموکراسی، به رای نمایندگان مجلس احترام  می گذارد و ماموریت خود در وزارت دفاع را پایان یافته تلقی می کند. امیدوارم آقای محمدی هم همین کار را انجام دهد و از سرپرستی وزارت امورداخله کنار برود.
3. دیروز شانزدهم اسد، خداوند لطف کرد و من و همسرم را شایسته پذیرایی و تربیت یک انسان دیگر قرارداد. دیروز «حسنا» به جمع خانواده ما پیوست و همه ما را شادمان ساخت. اسم دختر دومم را مادرم انتخاب کرده است. در این شب قدر از خدای بزرگ می خواهم حسنا را به کمال انسانیت برساند و بنده صالح خود و نور چشم همه ما قرار دهد - آمین.
4. دراوایل ماه شعبان که برای برنامه های تلویزیون تمدن در ماه مبارک رمضان برنامه ریزی می کردیم، همه دغدغه و انگیزه ما این بود که چیکار کنیم و به جامعه چه بگوییم و چگونه بگوییم که روزه و رمضان می تواند زندگی ما را انسانی تر، مومنانه تر و سعادتمندانه تر بسازد و در عرصه های اجتماعی هم مشکلات بزرگی را که داریم به کمک روزه و رمضان حل کنیم. روزها و شب ها و جلسات متعددی را در این موضوع فکر و مشورت کردیم و درنهایت به این جمله به عنوان هدف عمومی برنامه های تلویزیون تمدن در ماه رمضان رسیدیم: «تقویت تقوا در زندگی براساس حق محوری»
فکر ما به این رسید که روزه و رمضان باید بتواند مشکلات اساسی انسان را در عرصه های فردی و اجتماعی حل کند. روزه و رمضان فقط امساک از خوردن و آشامیدن نیست. روزه انس با خدا، حرکت بر جاده حقیقت و هدفمندانه تر زندگی کردن است. همه مشکلات ما هم از این است که عمیقا باور نداریم که خداوند انیس و مونس ما ست؛ درک ما از حق و حقیقت چندان روشن نیست و در زندگی سرگردانیم که اگر چنین نمی بود برای بیرون رفتن از مشکلات عمده خود خصوصا در عرصه های اجتماعی امروز افغانستان این قدر درمانده و سرگردان نمی بودیم! فساد گسترده حکومتی، وابستگی به قدرت های جهنمی، فقر و عقب ماندگی، ظلم به زنان و کودکان، ...!
اکنون در لحظات شب نوزدهم رمضان هستیم؛ شبی که با واژه های «قدر» و «علی» آمیخته است. زیباترین لحظه های زندگی و یاد و نام و شخصیت و زندگی انسان بزرگ عالم – علی علیه السلام – ما را به انسان تر شدن فرا می خواند. خدایا، خدایا، خدایا ، ... !